Safe with me | KAIDO บทที่ 20 | ศรรัก
Safe with me Chapter 20
Safe with me Chapter 20
" งั้น... ก็ทำตราแสดงความเป็นเจ้าของซะสิ ทั้งในที่มองเห็น... "
เขาจงใจไล้ข้อนิ้วบนแก้มเนียนใสแผ่วเบาเอ่ยช้าชัดทีล่ะคำ
" และ..ในที่มอง-ไม่-เห็น "
ข้อความนั้นทำเอาคนฟังเผยอปากน้อยๆด้วยความตกใจ...ช่างเป็นข้อเสนอแสนหอมหวานชวนให้เลือดลมพลุ่งพล่านอะไรอย่างนี้ คยองซูสบตาอีกฝ่ายที่กำลังยักคิ้วอย่างท้าทาย มองเขาถอดเสื้อสูทเนื้อดีออกช้าๆ และเริ่มแกะกระดุมเสื้อตัวเองอย่างเชื้อเชิญให้เด็กน้อยใจสั่น
" ขอแบบที่ไม่มีทางเลือนหายไปชั่วชีวิตเลยนะ " มุมปากได้รูปขยับกว้างกว่าเดิม ส่งรอยยิ้มบาดจิตขยี้ใจเข้าพุ่งชน " ง่ายๆแค่นี้...ทำได้ไหม? "
.
.
.
ห้านาทีผ่านไป เสียงถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่ายกึ่งปลงอนิจจังดังมากจากร่างสูงทำเอาเจ้าของผลงานที่อยู่บนตักเอียงคอมองตาใสแป๋ว
" คยองซู แบบนี้มันไม่ได้เรียกว่าคิสมาร์คซักหน่อย เขาเรียกว่ารอยกัดต่างหาก " จงอินถึงกับกุมขมับเมื่อรู้สึกถึงรอยฟันและความเจ็บแปล๊บที่ต้นคอโดยที่ไม่ต้องส่งกระจกด้วยซ้ำ
...เด็กนี่เล่นกัดเขาจมเขี้ยว แม้เหล้าจะช่วยให้คนมีความกล้าขึ้นแต่เรื่องสกิลมันไม่ได้เพิ่มขึ้นตามไปด้วย เขาลืมนึกถึงข้อนี้ไปซะสนิท เฮ้อ....งานนี้คงต้องเทรนกันอีกยาว
เจ้าของใบหน้าหล่อเหลามองร่างบางที่ตอนแรกยังมีอาการตื่นๆ ตอนนี้กลับหลุดหัวเราะเสียงใสเหมือนเด็กๆซะอย่างนั้น ไม่ได้หลงเหลือความกลัวเขาอีกต่อไป จู่ๆ นัยน์ตาหวานสบนัยน์ตาคมเข้มลึกซึ้ง พร้อมกับวาดแขนคล้องลำคอเขาแล้วยื่นหน้ามาจนปลายจมูกเฉียดกัน
" ถ้างั้น..แบบนี้ชอบไหมฮะ "
คยองซูขยับสะโพกให้เสียดสีท่อนล่างของเขาช้าๆ เหมือนไม่ตั้งใจ ใบหน้าเคลิบเคลิ้ม ดวงตาหรี่ปรือชนิดที่ทำให้เขาตัวแข็งทื่อ จงอินมองแก้มใสแดงเถือกตรงหน้า ก่อนจะจับเอวคอดแน่นแล้วขึงตาใส่ให้หยุด ไม่คิดว่าเด็กน้อยจะยั่วเก่งขนาดนี้
" คยองซู " ชายหนุ่มกัดฟันห้ามทว่าเสียงที่เปล่งออกมาแหบพร่าจนตัวเองยังแปลกใจ " หยุด! "
" ไม่! ต..ตอบมาก่อนว่าหายโกรธหรือยัง " ร่างบางบดเบียดสะโพกเข้าหาความแกร่งกร้าวที่กำลังดุนดันต้นขาเขาอยู่ให้แนบแน่นขึ้น ดวงตาเป็นประกายอย่างชอบใจที่เห็นชายหนุ่มเผลอหลุดเสียงครางออกมา โดยที่ตนเองก็โดนความรู้สึกร้อนรุ่มทำให้สติเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเล่นงานไปพร้อมๆกัน
คนที่หายโกรธไปตั้งชาติกว่าได้แต่พยักหน้าตกลงอย่างว่านอนสอนง่าย..ให้ทำอะไรตอนนี้เขาก็ยอมทั้งนั้นแค่อย่าทรมานกันไปมากกว่านี้เลย
" อืม..ม "
" ร..รุ่นพี่ทำไมผม..รู้สึก " เสียงใสที่ครางแผ่วเบาอยู่ข้างหูทำให้จงอินต้องนับหนึ่งถึงสิบในใจช้าๆ พยายามประครองสติที่แทบไม่หลงเหลือ มืออุ่นจับเอวบางแน่นก่อนจะเริ่มเป็นฝ่ายคุมเกมแทน ไม่อย่างนั้นคงได้ถึงก่อนเป็นแน่แท้ สายตาร้อนผ่าวจับจ้องไปที่ดวงหน้าหวานแล้วเอ่ยเสียงทุ้มต่ำแล้วขบเม้มเบาๆที่ต้นคอขาวเบาๆ
" ..ตกลงเราเป็นแฟนกันแล้วใช่ไหม "
ปากเล็กขบกันเหมือนต้องการสกัดกั้นกามอารมณ์ ดวงตาปิดลง สีหน้าคล้ายเคลิบเคลิ้มคล้ายทรมาน เม็ดเหงื่อผุดตามไรผม
" อื้ออ..ป เป็นแล้ว "
" ช..ช่วยด้วยฮะ คยองซูอึดอัด "
สิ้นคำนั้นสองแขนกอดร่างนุ่มแนบแน่น รั้งมือหนึ่งที่เอว อีกมือหนึ่งเลื่อนขึ้นล็อกต้นคอขาว มอบจุมพิตร้อนแรงอยู่นานหลายนาทีทำให้สติของคยองซูกระจัดกระจาย สมองขาวโพลน รู้ตัวอีกครั้งเมื่อแผ่นหลังสัมผัสเตียงนุ่มในขณะที่เสื้อผ้ากำลังถูกอีกเขาเปลื้องทิ้งอย่างรวดเร็ว
" ด..เดี๋ยว "
คนตัวเล็กพยายามรั้งมือใหญ่แต่ก็ไม่ทันเพราะปราการชิ้นสุดท้ายก็ถูกเขารูดจนแทบจะเรียกว่ากระชากออกไปด้วยความรำคาน คยองซูรีบคว้าหมอนที่อยู่ใกล้มือมาปิดบังร่างกายที่กำลังถูกอีกฝ่ายมองมาอย่างหิวกระหายจัด แต่หมอนผู้เคราะห์ร้ายก็ต้องถูกมือใหญ่แย่งออกจากอ้อมอก ข้อมือทั้งสองข้างถูกมือใหญ่รวบไว้ในมือเดียว คยองซูจึงอยู่ในท่าเปิดเปลือยที่สุด เรือนร่างขาวเนียนหอมกรุ่นตรงหน้าทำเอาชายหนุ่มปากคอแห้งผาก สายตาคมจัดร้อนรุ่มไล่มองอย่างชื่นชมระคนหื่นหิว
" ให้ตายเถอะ "
" เด็กน้อย...อยากยั่วดีนักต้องรับผิดชอบ "
จงอินไม่ฟังอะไรอีกเคลื่อนตัวเข้าประชิด ก้มลงลากปากจมูกลงบนซอกคออ่อนไหว ขบย้ำดูดกลืนร่างยั่วใจทุกที่ที่มือใหญ่เฟ้นฟ้อนนำไปก่อนด้วยความช่ำชองเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ จนทั่วทั้งตัวคยองซูเต็มไปด้วยรอยจ้ำสีแดงตัดกับผิวขาวทั้งในที่แจ้งและลับ
มือเล็กได้แต่สอดไซ้เส้นผมสีเข้ม เมื่อเขาเคลื่อนปากลงไปต่ำกว่าเดิม ตาดำขลับปรือมองเพดาดอย่างมึนงงแล้วขยุ้มเรือนผมดกหนาเมื่อเขารับส่วนอ่อนไหวที่กำลังตื่นตัวเข้าไปในโพรงปากร้อนแล้วดูดกลืนขบเม้มอย่างเจนจัดทั้งด้านหน้าและด้านหลัง จนหนุ่มน้อยด้อยประสบการณ์บิดเร้าอย่างรุนแรง เผลอแอ่นกายตอบสนองเมื่อถูกคลื่นแห่งความเสียวซ่านเล่นงานจนหมดสิ้นแรงต่อต้าน ก่อนจะหลุดเสียงครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่เมื่อชายหนุ่มทำให้เขาถึงจุดสุดยอดไปก่อน จนคนรับมัวเมากับความหวานฉ่ำจนแทบคลุ้มคลั่ง
" รุ่นพี่ ม..ไม่นะ "
ยังไม่ทันจะหายเหนื่อยร่างบางถึงกับหลุดเสียงครางออกมาอีกครั้ง เมื่อเห็นแก่นกายกำยำร้อนผ่าวอยู่เหนือตัวเอง คาดว่าเขาคงไม่หยุดแค่นี้แน่ๆ คยองซูช้อนตาที่เอ่อคลอไปด้วยน้ำใสๆขึ้นมองจงอินอย่างเว้าวอน อกขาวกระเพื่อมขึ้นลงเพราะความเหนื่อย ใบหน้าแดงปลั่งเหมือนคนออกกำลังกายมาอย่างหนักหน่วง มือนุ่มทิ้งลงข้างตัวอย่างไร้เรี่ยวแรง
" ขอโทษนะฮะ ผ..ผมไม่ไหวแล้ว " ชายหนุ่มชะงักกับภาพยั่วยวนตรงหน้าก่อนจะหัวเราะในลำคอ
" นายเก่งเรื่องวิ่งหนีความจริง รู้ไหม "
ตาสองคู่ประสานกัน ร่างบางรีบเบือนหน้าหนีเพราะไม่อาจต่อตาเป็นมันวับนั้นได้ แต่กลับถูกมือแกร่งล็อกคางให้สบตาแล้วกดยิ้มมุมปาก ใบหน้าชื่นเหงื่อของเขาหล่อจัดจนคยองซูเผลอมองตาปรอยด้วยความเคลิบเคลิ้ม ก่อนจะหุบยิ้มฉับเมื่อได้ยินประโยคถัดมา
" นี่มันเพิ่งจะเริ่มเองนะ อย่าเพิ่งทิ้งกันสิ "
เขาก้มลงกระซิบเสียงแหบพร่า ไล่นิ้วโป้งบนกลีบปากนุ่มแดงระเรื่อซึ่งบวมเป่งและทาบริมฝีปากอุ่นจัดลงมาหาอย่างอดใจไม่อยู่ ไล่ชิมเลาะเล็มหยอกเย้าร่างเล็กอย่างแผ่วเบาอ่อนโยน ครอบงำทุกความคิดของคยองซูให้กลายเป็นศูนย์ จนร่างเล็กอ่อนระทวย ก่อนจะยอมจูบตอบเขาอย่างร้อนแรง เบียดร่างนุ่มเข้าหาร่างใหญ่ราวกับความใกล้ชิดที่เขามอบให้ยังไม่เพียงพอ ปลุกเร้าให้คยองซูตื่นตัวขึ้นอีกครั้ง
" พร้อมนะ ทนเจ็บหน่อยนะคนดี "
จงอินมองร่างข้างใต้ด้วยสายตาร้อนแรงเมื่อเห็นว่าเด็กน้อยของเขาพร้อมแล้วจึงจับขาขาวขึ้นพาดไหล่ข้างนึง ก้มลงจูบหน้าผากชื่นเหงื่ออย่างให้กำลังใจ
หือ...พร้อม?
คยองซูที่ยังจับต้นชนปลายไม่ถูกปรือตามองอีกฝ่ายอย่างงุนงง จนกระทั่งความแกร่งกร้าวเบียดอัดเข้ามาจนสุดทางทำให้คยองซูข่วนแผ่นหลังของจงอินจนเลือดซิบเพราะความเจ็บเมื่อถูกเขาครอบครองอย่างหมดจดในครั้งเดียว ความแน่นที่บีบรัดร่างสูงอย่างรุนแรง ทำให้ชายหนุ่มคำรามครั่นครื้ออยู่แนบหูเพราะถูกความนุ่มแน่นจากคนตัวเล็กเล่นงานไปด้วยจนไม่กล้าขยับตัว ทั่วทั้งห้องเงียบจนได้ยินเสียงหอบหายใจของทั้งคู่ชัดเจน
" เจ็บ..อื้อ ออกไปนะ "
ตากลมค้อนควับ น้ำตาเม็ดโตร่วงเผาะ รู้สึกเหมือร่างจะปริแตก มือเล็กบีบบ่าแกร่งแน่น ลมหายใจหอบโยน ความเจ็บทำให้จากที่มึนๆตอนนี้สร่างเมาเป็นปลิดทิ้ง
" ฮือ..ไม่เอาแล้ว ผมเจ็บ "
" ชู่ว์... "
เขาพึมพำปลอบคนที่กลายร่างเป็นแมวขนนุ่ม ก้มลงจูบปากอิ่มด้วยความอ่อนโยน เล้าโลมร่างเล็ก จนคยองซูผ่อนคลายขึ้นจึงเคลื่อนตัวออกห่างแล้วอัดดันเข้ามาใหม่อย่างเนิบช้านุ่มนวล หลุดเสียงครางแหบลึกเมื่อถูกความสดใหม่บีบรัดต่อต้านทุกทิศทาง จงอินเลื่อนมือลงไปบริเวณใต้ท้องน้อยของร่างบางที่กำลังเกร็งแน่นแล้วรูดขึ้นลงถี่เร็วเพื่อให้คยองซูรู้สึกดีขึ้น แล้วจึงเริ่มขยับสะโพกเข้าออกเชื่องช้า ก่อนจะทวีความร้อนแรงขึ้น เร่งเร้าจนเด็กหนุ่มสะอื้อฮัก
" ร รุ่นพี่ อ๊าา..า "
ด้วยสติที่เคยมีหลุดลอยไปหมดเหลือแต่ความรู้สึกที่ยังใช้งานได้ดีจนคนตัวเล็กแทบจะคลั่งตายเพราะความร้อนแรงที่เขาขยันป้อนให้ไม่หยุด ได้ยินแค่เสียงครางผสมกับเสียงหอบหายใจของตนเองอื้ออึงอยู่ในหูสลับกับเสียงครางทุ้มต่ำของเขา ความเจ็บแทบไม่มีความหมายอีกต่อไปเมื่อตอนนี้มันถูกแทนด้วยความเสียวซ่านจนมือขาวต้องจิกทึ้งที่นอนเพื่อระบายอารมณ์ที่พุ่งขึ้นเรื่อยๆ จนเกือบถึงขีดสุด
แต่เหมือนภาพตัดเพราะชายหนุ่มหยุดซะดื้อๆโดยที่ไม่แยกออก คยองซูที่กำลังอารมณ์ค้าง ปรือตามองอีกฝ่ายที่กำลังส่งยิ้มร้ายกาจมาให้คล้ายมีความสุขที่ได้รังแกเขา
" เรียก จงอิน ก่อน "
เสียงทุ้มดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ใบหน้าคมสันชื่นเหงื่อหน่อยๆ เขาบดกรามแน่นยามที่เผลอมองไปยังจุดที่เชื่อมต่อกัน ภาพเร้าอารมณ์นั้นทำให้เส้นเอ็นที่คอแกร่งเห็นชัดจนดูดิบเถื่อน
" ...รุ่นพี่ อื้อออ "
คยองซูหลุดเสียงครางออกมาเมื่ออีกฝ่ายแกล้งขยับเบียดส่ายเสียดสีทรมานคนตัวเล็กแทบขาดใจ
" จงอิน " เขาแก้เสียงห้วน มองคยองซูด้วยสีหน้าของคนที่กุมไพ่เหนือกว่า
" จ..จงอิน "
หนุ่มน้อยเสียงสั่นด้วยความทรมานเพราะติดกับดักอันแสนหวานของเขา พยายามยกมือขึ้นไขว่คว้า ร่างสูงจึงโน้มตัวลงไปให้อีกฝ่ายกอดอย่างว่าง่าย ก่อนจะพรมจูบทั่วใบหน้าแฟนเด็กของเขาด้วยความรักใคร่
" เด็กดี " เขาเอ่ยชมแล้วกดจูบที่ปากแดงจัดเร็วๆ " อยากให้ต่อรึเปล่า "
" อือ.. " คยองซูส่งสายตาออดอ้อนเต็มพิกัด จงอินบดกรามแน่นเรียกร้องข้อผูกมัดกับร่างเล็กอีกครั้ง
" สัญญามาก่อนว่าจะไม่หนีไปไหนอีก " ตาคมสบนัยน์ตาหวานฉ่ำปรือเพราะพิษรัก คยองซูที่รู้สึกเหมือนถูกทรมานจึงรีบพยักหน้าตกลงโดยไม่อิดออด
ทำเอาชายหนุ่มที่คิดจะแกล้งต่ออีกนิดทนไม่ไหว เขาถอนแก่นกายออกจากช่องทางแสนหวานก่อนจะกระแทกอัดดันล้ำลึกเข้ามาอีกครั้งท่ามกลางเสียงครวญคราง ราวจะขาดใจของเด็กหนุ่มใต้ร่าง มือขาวขยุ้มผ้าปูที่นอนอย่างหาหลักยึด ร่างกายขยับไหวตามแรงรักดุดันเป็นจังหวะหนักหน่วงถี่ยิบที่เขามอบให้จนแทบจะเป็นลม
บทสนทนาหลังจากนั้นมีเพียงภาษากายผสมเสียงหอบกระเส่าของทั้งสองคนที่ร้อนแรงจนห้องเย็นเฉียบแทบมอดไหม้
ท้ายสุดเมื่อความอ่อนนุ่มของคยองซูบีบรัดเขาถี่ยิบพร้อมเสียงครางหวิวปนสะอื้นจากปากอิ่มดังออกมาเมื่อไปถึงจุดสุดยอดก่อน ชายหนุ่มจึงพาตนเองไปให้ถึงบ้างโดยการแอ่นกระแทกสุดตัวจนทั้งสองร่างแนบชิด พร้อมเสียงคำรามลั่นเมื่อเขาเดินทางไปถึงจุดหมายที่ดุเดือดถึงใจ
จงอินพลิกร่างชื่นเหงื่อลงข้างๆก่อนจะดึงร่างนุ่มเข้ามากอดไว้ ไล้ข้อนิ้วบนแก้มแดงอย่างทนุถนอม เสียงทุ้มพึมพำชื่นชมบอกรักคนตัวเล็กในอ้อมกอดอย่างอ่อนโยน
" อืมม..ผมก็มีความสุขฮะ " คยองซูหลับตาพริ้มตอบเสียงอ่อนเปลี้ยมือนุ่มกอดรัดร่างกำยำ ก่อนจะผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็วเพราะความเหนื่อย
อย่าลืมกลับไปอ่านต่อที่ DEK-D ด้วยน้าLINK SAFE WITH ME
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น