Safe with me | KAIDO SP02
Safe with me
- SP 02 -
" พรุ่งนี้มีเรียน ยังไม่นอนอีกหรอ "
" ผมรอนอนพร้อมจงอิน "
" ปากหวาน " คนตัวโตวางแก้วชาในมือลง หันไปมองคยองซูด้วยสีหน้าแปลกใจ " อยากได้อะไรหรือไง หืม? "
เจ้าของดวงตากลมโตส่ายหน้าแทนคำตอบ ดึงมือใหญ่มาประสานไว้หลวมๆ เอนใบหน้าซบกับไหล่กว้าง ท่าทางออดอ้อนที่นานๆทีเด็กน้อยจะทำเล่นเอาจงอินใจเต้นแรง หลุบตามองเสี้ยวหน้าน่ารักด้านข้างด้วยสายตาอ่อนลง เมื่อพอจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่
" ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกคยองซู เรื่องแบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิดอยู่แล้ว "
" ถ้าผมไม่นัดกับกอม จงอินก็คงไม่ต้องเสี่ยง "
" ยังไม่ทันไรก็กลายเป็นคนคิดมากซะแล้ว แบบนี้ต้องทำโทษ "
เขาดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดไว้ เชยคางขึ้น ก้มลงไปมอบจูบอ่อนหวานเนิ่นนาน คยองซูเคลิบเคลิ้ม รู้สึกตัวอีกทีเมื่อฝ่ามือร้อนเลื่อนผ่านขอบกางเกงนอนต่ำลงเรื่อยๆ ก่อนจะกอบกุมส่วนนั้นผ่านชั้นในของเขาไว้แล้วออกแรงเค้นคลึงหนักสลับเบา เสียงใสครางฮือในลำคออย่างตกใจ รีบเอื้อมมือไปตะปบมือซนๆไว้ทันที
" !! "
" รู้มั้ยถ้าวันนี้เราไปกับเด็กนั่นสองคน แล้วถ้าเกิดเราเป็นอะไรไป "
จงอินไล้พรมจูบที่ซอกคอหอมกรุ่น กระซิบเสียงแหบพร่า ขณะผลักอีกคนนอนลงบนโซฟาตัวใหญ่ พาร่างตัวเองขึ้นคร่อมอยู่ด้านบน โดยที่ยังไม่ปล่อยมือจากส่วนนั้น
" ฉันคงทำใจไม่ได้ "
" อื้อ ด..เดี๋ยวก่อนฮะ "
ชายหนุ่มขยับฝ่ามือขึ้นลงไม่หยุด จนคนตัวเล็กหน้าเหยเกเพราะพยายามสกัดกลั้นอารมณ์อย่างยากลำบาก ตาสีเข้มจ้องเข้าไปในดวงตากลมโตกักขังอีกคนด้วยสายตาร้อนรุ่มปนเจ็บปวด ลึกลงไปมันมีความเว้าวอนขอร้องเจือปนอยู่จนคนมองเม้มปากแน่น ใจอ่อนยวบจนต้องยกมือขึ้นลูบสันกรามจงอินแผ่วเบาอย่างปลอยโยน
...คยองซูรู้ว่าจงอินกลัวการสูญเสียเขาไปมากที่สุด
...เขาก็เช่นกัน
" เราก็รู้ว่าฉันรักเรามากแค่ไหน เพราะฉะนั้นห้ามคิดจะเสื่ยงอะไรคนเดียวอีกเด็ดขาด "
ชายหนุ่มขู่เสียงต่ำ ขณะดึงกางเกงนอนและชั้นในของร่างข้างใต้มากองที่ข้อเท้าอย่างรวดเร็ว แล้วกลับไปจัดการกับแก่นกายเล็กที่กำลังตื่นตัวต่อ
" แม้แต่คิดก็ไม่มีสิทธิ์ เข้าใจไหม? "
" ข..เข้าใจ "
คยองซูครางหวิวหลับตาแน่น รู้สึกร้อนวูบวาบจะขาดใจ เมื่อมือของอีกฝ่ายเริ่มขยับอย่างเร่งเร้า ช้าบ้างเร็วบ้างสลับกับขยี้ส่วนหัวเบาๆ ปรนเปรอไม่ยอมหยุด
" อะ..อา ช้าลงหน่อย ผมจะถึงแล้ว อืมม "
" ปล่อยออกมาสิ "
" อ๊าา.. "
มือเล็กบีบบ่าแกร่ง ลมหายใจหอบโยน ใบหน้าน่ารักแอ่นเชิดไปด้านหลัง ก่อนจะกระตุกเกร็งปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาเต็มฝ่ามือใหญ่ จงอินซับมันด้วยกระดาษทิชชู่ ก่อนจะโน้มใบหน้าหล่อลงมาขบเม้มที่ไหปลาร้าสวย ทว่าแรงดันเบาๆที่แผ่นอกทำให้ชายหนุ่มชะงัก
" แฮ่ก อย่า..ทำรอย เดี๋ยวครูเห็น "
" งั้นเราก็ทำให้ฉัน แทนคำขอบคุณที่ช่วยเป็นไง "
พอได้โอกาสคนหล่อจึงรีบทวงบุญคุณ เขาถอดเสื้อยืดออกทางศีรษะเร็วๆ เหวี่ยงมันไปข้างโซฟาอย่างไม่ใส่ใจ แล้วจับเอวบางพลิกขึ้นมาอยู่บนร่างแทน กดยิ้มร้ายกาจให้คยองซูที่กำลังหอบเบาๆอยู่บนตัว
ยิ่งรู้ว่าอะไรกำลังดุนสะโพกตัวเองอยู่แก้มใสก็ร้อนจัด หัวใจเต้นแรง มือทั้งสองข้างถูกคนขี้แกล้งรั้งลงไปจนใบหน้าซุกอยู่ตรงบ่าแกร่งพอดิบพอดี
" จัดการเลยเด็กน้อย ฉันเป็นของเราแล้ว "
จงอินลูบกลุ่มผมนิ่ม มองดูเด็กที่เขาเทรนมาเองกับมือด้วยสายตารักใคร่
คยองซูงึมงำในลำคอ ยันตัวขึ้นนิดๆแล้วเริ่มกดริมฝีปากอิ่มลงมาบนซอกคอสีแทน ดูดแรงๆสลับกับขบเม้มซ้ำๆ จนมันขึ้นรอยจ้ำสีแดงเข้มหลายจุด ไล่ลงมาถึงกลางแผ่นอกแน่นตึงมีกล้ามเนื้อเป็นลอนสวยที่ไม่ว่าจะเห็นกี่ครั้งก็ชวนให้ใจสั่น
" อา..ต้องอย่างนี้ เก่งมาก "
จงอินเอ่ยชมเสียงพร่า เมื่อเด็กหนุ่มชันตัวนั่งเท้ามือไปด้านหลัง ร่อนสะโพกเปลือยเปล่าบดเบียดเสียดสีท่อนล่างของเขาผ่านเนื้อผ้าบางๆไปด้วยอย่างเอาใจ จนรู้สึกถึงความเปียกชื้นนิดๆ ซึมผ่านกางเกงนอนของชายหนุ่ม นัยน์ตาหวานปรือมองอีกฝ่ายด้วยความหลงใหล
" ชอบมั้ยฮะ "
" อืม..ชอบ "
มือใหญ่เลื่อนไปบีบขย้ำสะโพกนุ่มแล้วจับกดลงให้แนบกับส่วนแข็งขึงของเขาแรงๆ ขบกรามแน่นขณะมองร่างที่กำลังปล่อยความเซ็กซี่ออกมาเต็มพิกัด มือนุ่มจับต้นขาเขาเป็นหลัก เชิดใบหน้าขึ้นกัดริมฝีปากชมพูอิ่มวาวด้วยอารมณ์กำหนัด เริ่มเร่งจังหวะไม่ปราณีคนตัวโตที่เกือบจะเสร็จโดยไม่ต้องสอดใส่
" คยองซู ช้าหน่อย อืม..เด็กดี "
จงอินชันตัวขึ้นนั่งพิงหลังกับเบาะ ถอดกางเกงออกไปกองที่หัวเข่า ประชันหน้ากับคนบนตัก เผยรอยยิ้มอันตราย ขณะแหวกแก้มก้นขาวอวบ ค่อยๆจับกดลงบนแก่นกายที่กำลังตั้งชัน ร่างเล็กหอบฮัก เมื่อโดนอีกคนช้อนสะโพกขึ้นแล้วจับกดลงไปครอบครองส่วนที่ขยายเหยียดเป็นลำในคราวเดียวโดยไม่ทันได้เตรียมใจ
" อื้ออ จ..เจ็บ "
" ทนหน่อยนะ..เรารัดฉันซะแน่น " นัยน์ตาเป็นมันกระหายเลื่อนต่ำลงมองจุดที่กำลังเชื่อมประสาน ขบกรามแน่นจนขึ้นเป็นสัน เม็ดเหงื่อซึมออกมาตามขมับเพราะความอึดอัดคับแน่นของคนรัก
" จ..จงอิน "
เด็กหนุ่มสูดลมหายใจที่สั่นสะท้านรุนแรงเข้าอกเพื่อควบคุมสติ ทั้งเสียวซ่านปนทรมานจนน้ำตาซึมแม้ว่าจะผ่านบทรักมาหลายครั้งแต่ก็ยังไม่ชินสักที
เขามองเด็กหนุ่มด้วยความเอ็นดู ทัดผมที่ปิดบังดวงตากลมโตไว้ข้างหู ไล้ข้อนิ้วเช็ดคราบน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะรั้งท้ายทอยคนอายุน้อยเข้าไปจูบแลกลิ้นกันอย่างดุเดือด โลมลูบผิวเนียนนุ่มทั้งตัว รอจนอีกฝ่ายหายเกร็งและเริ่มปรับตัวได้
" คนเก่ง ขยับหน่อย "
" อะ..อา "
ใบหน้าหล่อเหลาชื่นเหงื่อสูดปากเมื่อตรึงสะโพกนุ่มเอาไว้และขยับจังหวะต่อไปอย่างไม่รั้งรอ " อืมม..ดีเหลือเกิน "
คยองซูขบฟันซี่เล็กลงบนริมฝีปากแดงจัดสะกดกลั้นเสียงคราง เมื่อถูกมือใหญ่จับสะโพกและบังคับให้เขาขยับ มือเล็กคว้าไหล่กว้างเป็นหลักยึดทันที ใจจะขาดเมื่อรู้สึกถึงความใหญ่เบื้องล่างที่เคลื่อนออกห่างและอัดดันเข้ามาเหยียดขยายเขาจนเต็มแน่นจนบรรยายความเสียวซ่านรุนแรงไม่ถูก
ร่างบอบบางสั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อเป็นฝ่ายถูกพลิกลงมานอนทอดกายด้านล่างแทน โดยที่ชายหนุ่มไม่ยอมปล่อยให้เขาเป็นอิสระซักวินาทีเดียว ริมฝีปากถูกปิดลงเนิ่นนานขณะที่กายแกร่งยังคงขยับอย่างต่อเนื่องรุนแรงเร่งเร้า
" จงอิน ..ผม "
" ฉันรู้แล้ว เด็กน้อย "
สองแขนเรียวสอดรอบลำคอแกร่ง จิกเล็บยึดไว้บนบ่าไหล่ยามที่เขาขยับโยก เบียดเนื้อตัวนุ่มนิ่มกับลำตัวแข็งแรง แอ่นสะโพกขึ้นรองรับแรงปะทะที่เร่งเร้าจนเขาจวนเจียนจะทนไม่ไหว
" อีกนิดนะ "
เสียงห้าวพร่ากระซิบข้างหู เมื่อเขาสวมกอดร่างเล็กแนบชิดจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน ท่อนแขนอีกข้างช้อนใต้ข้อพับขาให้พาดลงบนแผ่นหลังกว้างแล้วเคลื่อนกายมาข้างหน้าหนักๆ ท่ามกลางเสียงครางหวานของคยองซูครั้งแล้วครั้งเล่า
" อ๊าา.. "
ยิ่งนานครั้งก็ยิ่งทวีความหนักหน่วงดุดันแทบจะกลายเป็นป่าเถื่อนจนน่ากลัวว่าร่างน้อยจะแตกหักยับเยิน แต่คยองซูก็ยังรับเขาไว้ได้ แม้ร่างกายจะโยกคลอนสั่นระริก ปากแดงระเรื่อห่อตัวเมื่อถูกมือใหญ่เล้าโลมส่วนกึ่งกลางลำตัวพร้อมกับกดจ้วงถี่ยิบ หูตาพร่าลายไปกับความสุขที่ได้รับจากเขา
"พร้อมนะ"
"อือ.."
เด็กหนุ่มไม่ได้ยินเสียงด้วยซ้ำเพราะหูอื้อไปหมดจากจังหวะรักดุเดือดร่างทั้งร่างเครียดเขม็ง ก่อนจะกระตุกเกร็งเป็นระยะแล้วปลดปล่อยคราบความใคร่ออกมาในที่สุด
จงอินตามอีกฝ่ายมาติดๆหลังจากนั้นด้วยการกระหน่ำอัดซ้ำๆ รัวเร็วเพราะบังคับตัวเองเอาไว้ไม่ได้ ก่อนจะปล่อยให้ทุกหยาดหยดใส่เข้าไปและแช่ค้างอยู่อย่างนั้นพักใหญ่ แล้วเอนใบหน้าชื้นเหงื่อซบกับเนื้อตัวนุ่มนิ่มที่สลบไสลไปแล้ว
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น